4. Κατασκευασμένη κοινωνική αναστάτωση
Για να μπορέσει να ανατρέψει την παραδοσιακή ανθρώπινη κοινωνία, το φάντασμα έχει δημιουργήσει μαζική μετανάστευση, κοινωνικά κινήματα, και κοινωνική αναστάτωση σε μαζική κλίμακα. Αυτή η εντυπωσιακή διαδικασία δουλεύεται για τουλάχιστον μερικούς αιώνες.
α. Πόλεμος
Ο πόλεμος είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά εργαλεία του φαντάσματος για την αποσύνθεση της παλαιάς διεθνούς τάξης, καταστρέφοντας προμαχώνες της παράδοσης, και επιταχύνοντας την ανάπτυξη κομμουνιστικής ιδεολογίας. Πολλοί πόλεμοι άρχισαν και έγιναν υπό δαιμονική επιρροή. Ο Α΄Παγκόσμιος Πόλεμος έφερε την κατάρρευση πολλών Ευρωπαϊκών αυτοκρατοριών, κυρίως της τσαρικής Ρωσίας, που έστρωσε τον δρόμο για την Μπολσεβίκικη Επανάσταση.
Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος δημιούργησε τις συνθήκες για το Κινέζικο Κομμουνιστικό Κόμμα να αρπάξει την εξουσία και για την Σοβιετική Ένωση να εισβάλει στην Ανατολική Ευρώπη, και έτσι να εγκαθιδρύσει το μεταπολεμικό σοσιαλιστικό στρατόπεδο.
Ο Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος δημιούργησε επίσης την αναστάτωση της κατάργησης των αποικιών, κάτι που το Σοβιετικό και Κινέζικο καθεστώς εκμεταλλεύτηκαν ώστε να υποστηρίξουν το παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα. Κινήματα εθνικής απελευθέρωσης έθεσαν πολλές χώρες στην Ασία, Αφρική, και Λατινική Αμερική στο σοσιαλιστικό στρατόπεδο.
β. Επανάσταση
Η αρπαγή της πολιτικής δύναμης είναι ένα βήμα κλειδί στο σχέδιο του κομμουνισμού για την καταστροφή της ανθρωπότητας. Κάνοντας μια περίληψη των μαθημάτων που πήραν από την Κομμούνα του Παρισιού, ο Καρλ Μαρξ έγραψε ότι η εργατική τάξη πρέπει να ανατρέψει τον αρχικό κυβερνητικό μηχανισμό και να τον αντικαταστήσει με το δικό της κράτος. Η εξουσία είναι πάντα το κύριο θέμα στην μαρξιστική πολιτική θεωρία.
Η υποκίνηση επανάστασης μπορεί να διαιρεθεί στα ακόλουθα βήματα:
1. Υποκίνηση μίσους και αντιπαράθεσης μεταξύ των ανθρώπων.
2. Εξαπάτηση του κοινού με ψέματα και καθιέρωση ενός επαναστατικού ενωμένου μετώπου.
3. Υπερνίκηση των δυνάμεων αντίστασης, μία μία.
4. Χρήση βίας για την δημιουργία μιας ατμόσφαιρας τρόμου και χάους.
5. Πραξικόπημα για την αρπαγή της εξουσίας.
6. Καταστολή των αντιδρούντων.
7. Χτίσιμο και διατήρηση μιας νέας τάξης χρησιμοποιώντας τον τρόμο της επανάστασης.
Οι κομμουνιστικές χώρες προσπάθησαν να εκκινήσουν μια παγκόσμια επανάσταση μέσω της Κομμουνιστικής Διεθνούς, εξάγοντας επαναστατικό ακτιβισμό και δημιουργώντας αναστάτωση σε μη κομμουνιστικές χώρες μέσω της υποστήριξης τοπικών αριστερών.
γ. Οικονομική κρίση
Οικονομικές κρίσεις μπορούν να δημιουργηθούν και χρησιμοποιηθούν ως μέσα υποβοήθησης της επανάστασης ή της παρουσίασης σοσιαλιστικών κινημάτων ως σωτηρίων. Όταν πολιτικοί σε δημοκρατικές χώρες βρίσκονται σε απόγνωση ψάχνοντας μια λύση, κάνουν φαουστιανές συμφωνίες, οδηγώντας σταδιακά τις χώρες τους προς σοσιαλισμό μεγάλης κυβέρνησης και υψηλής φορολόγησης. Όπως έγραψε ο Σολ Ολίνσκυ στους Κανόνες για Ριζοσπάστες, «Η πραγματική δράση βρίσκεται στην αντίδραση του εχθρού».
Η Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του 1930 ήταν ο κρίσιμος κόμβος από τον οποίον η Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες μπήκαν στο μονοπάτι της μεγάλης κυβέρνησης και του εκτεταμένου παρεμβατισμού. Η οικονομική κρίση του 2008 συνέχισε να γέρνει την ζυγαριά προς όφελος της επέκτασης αριστερών πολιτικών.
δ. Αποξενώντας τους ανθρώπους από τις ρίζες τους
Από την αρχαιότητα, οι άνθρωποι μετακινούνταν από ένα μέρος σε ένα άλλο. Όμως, οι μαζικές εγχώριες και διεθνείς κινήσεις πληθυσμών που είδαμε στην σύγχρονη εποχή είναι αποτέλεσμα της χειραγώγησης του φαντάσματος. Η μαζική μετανάστευση διαλύει την εθνική ταυτότητα, τα σύνορα, την κυριαρχία, τις πολιτισμικές παραδόσεις και την κοινωνική συνοχή.
Καθώς μάζες ανθρώπων παίρνονται μακριά από τις παραδοσιακές τους ταυτότητες, απορροφώνται ευκολότερα στο ρεύμα του μοντερνισμού. Είναι δύσκολο για τους μετανάστες που ζουν σε ένα μη οικείο περιβάλλον να εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους, πόσω μάλλον να συμμετάσχουν βαθιά στις πολιτικές διαδικασίες των χωρών που τους φιλοξενούν ή στις πολιτισμικές τους παραδόσεις.
Νεοαφιχθέντες μετανάστες γίνονται εύκολα «δωρεάν» ψήφοι για αριστερά κόμματα. Εν τω μεταξύ, η μετανάστευση δημιουργεί ώριμες συνθήκες για την έγερση φυλετικών και θρησκευτικών εχθροτήτων.
ε. Πειρατεία κοινωνικών κινημάτων
Ο κομμουνισμός χρησιμοποιεί κοινωνικές τάσεις για να ξεσηκώσει και ανησυχήσει ανθρώπους, να κλιμακώσει αντιπαραθέσεις, και να κινητοποιήσει τεράστια κινήματα για την αποσταθεροποίηση της κοινωνίας, να εξαναγκάσει πολιτικούς αντιπάλους [σε κάποια πράξη], να ελέγξει τον διάλογο, και να μοιάζει ότι παίρνει το ηθικό πλεονέκτημα. Παραδείγματα είναι το κίνημα ενάντια στον πόλεμο, ο περιβαλλοντισμός, και άλλα κινήματα στην Δυτική κοινωνία.
στ. Τρομοκρατία
Οι κομμουνιστικές επαναστάσεις επιτυγχάνονται μέσω πράξεων τρομοκρατίας, και τα κομμουνιστικά καθεστώτα εφαρμόζουν κρατική τρομοκρατία. Οι Σοβιετικοί και Κινέζοι κομμουνιστές υποστήριξαν τρομοκρατικές ομάδες ως ενός είδους ειδικής δύναμης κατά του ελεύθερου κόσμου. Τα περισσότερα τρομοκρατικά κινήματα εμπνέονται από το λενινιστικό οργανωτικό μοντέλο. Ο κομμουνισμός εκμεταλλεύεται διχασμούς μεταξύ των ανθρώπων και διοχετεύει την οργή ατόμων σε ένα συλλογικό μίσος.
Το παράλογο σκεπτικό που οδηγεί τους τρομοκράτες να σφάξουν αθώους ανθρώπους δημιουργεί μια ατμόσφαιρα απόγνωσης. Εκτεθειμένοι σε πολλά περιστατικά οργανωμένης βίας, οι άνθρωποι γίνονται πιο αντικοινωνικοί, θλιμμένοι, παρανοϊκοί, και κυνικοί. Όλα αυτά ζημιώνουν την δημόσια τάξη και κατακερματίζουν την κοινωνία, κάνοντάς το ευκολότερο για τον κομμουνισμό να κερδίσει δύναμη.
***
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ: Οι στρατηγικές του φαντάσματος για την καταστροφή της ανθρωπότητας
Το φάντασμα του κομμουνισμού δεν εξαφανίστηκε με την αποσύνθεση του Κομμουνιστικού Κόμματος στην Ανατολική Ευρώπη.
ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΩΝ «ΕΝΝΕΑ ΣΧΟΛΙΩΝ ΣΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ»


Post a Comment